Βδέλυγμα Κυρίω λογισμός άδικος.

Βδέλυγμα Κυρίω λογισμός άδικος. [Αποκρουστικοί και μισητοί είναι ενώπιον του Κυρίου οι κακοί λογισμοί.] (Παροιμίες 15,26)

Οι λογισμοί δείχνουν την πνευματική κατάσταση. Ο καλός λογισμός έχει μεγάλη δύναμη. Αλλοιώνει πνευματικά τον άνθρωπο. Όσο βοηθάει ένας καλός λογισμός, δεν βοηθάει καμμία άλλη άσκηση. Αντίθετα ο κακός λογισμός, τον βασανίζει. Όταν ο άνθρωπος διώχνει τους κακούς λογισμούς και καλλιεργεί τους καλούς, εξαγνίζονται ο νους και η καρδιά του και η Χάρη του Θεού κατοικεί μέσα του και έτσι αχρηστεύονται όλα τα όπλα του διαβόλου. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)

Όσο βοηθάει την ψυχή ένας καλός λογισμός, δεν την βοηθάει καμμία άλλη πνευματική άσκηση, δεν την ανεβάζουν χρόνια ολόκληρα, με αγώνες υπερφυσικούς. Ένας καλός λογισμός ισοδυναμεί με μια πολύωρη αγρυπνία! Έχει μεγάλη δύναμη. Μεγαλύτερη πνευματική δύναμη έχουν οι αγνοί λογισμοί, από κάθε άλλη άσκηση, νηστεία, αγρυπνία κ.λ.π. γι’ αυτούς που αγωνίζονται να φυλάξουν την ψυχική και σωματική τους αγνότητα. Η βάση για όλα είναι ο καθαρός λογισμός. Όλα μπροστά σου, να τα βλέπεις με καθαρό λογισμό. Για παράδειγμα συναντάς μια σεμνή κοπέλα. Να την θεωρείς πρόσωπο κατ΄εικόνα Θεού. Πιο κάτω βλέπεις μια ξεπεσμένη γυναίκα. Να την βλέπεις σαν αδερφή σου, που έπεσε: Να αναστενάξεις και να πεις ένα, »Κύριε ελέησον». Ο λόγος αυτός, θα τρυπήσει την καρδιά της. Έχει δύναμη! Θα την ωφελήσει! (ΆγιοςΠαϊσιος ο Αγιορείτης)

Οι καλοί λογισμοί φέρνουν την πνευματική υγεία. Θυμάστε πως αντιμετώπισαν τον Χριστό οι 2 ληστές που είχαν σταυρωθεί μαζί Του: Και οι 2 έβλεπαν τον Χριστό πάνω στον Σταυρό, τη γη να σείεται, αλλά άλλο λογισμό έβαλε ο ένας και άλλο ο άλλος. Ο ένας σώθηκε και ο άλλος κολάστηκε. Η πρόοδος στην πνευματική ζωή, εξαρτάται από την ποιότητα των λογισμών μας. Οι λογισμοί που δημιουργεί ο περισπασμός, είναι πιο ύπουλοι από τους κακούς, επειδή δεν τους καταλαβαίνουμε για να τους πετάξουμε. (ΆγιοςΠαϊσιος ο Αγιορείτης)

Μου έκανε εντύπωση πως ένας ταπεινός λογισμός κάνει αμέσως την Χάρη του Θεού να ενεργεί. Είχε έρθει στο Καλύβι ένα ξένο γατάκι. Το καημένο, φαίνεται, κάτι είχε φάει που το πείραξε και ζητούσε βοήθεια. Χτυπιόταν από τον πόνο και πεταγόταν σαν το χταπόδι, όταν το χτυπούν… Το λυπόμουν που το έβλεπα σ’ αυτήν την κατάσταση, αλλά δεν μπορούσα να κάνω τίποτε. Το σταύρωνα, το ξανασταύρωνα, τίποτε! «Βρε ταλαίπωρε, λέω τότε στον εαυτό μου, βλέπεις τα χάλια σου; Τόσα χρόνια καλόγερος, ούτε ένα γατί δεν μπορείς να βοηθήσεις!». Μόλις ελεεινολόγησα τον εαυτό μου, εκεί που το γατάκι κόντευε να ψοφήσει, αμέσως συνήλθε. (ΆγιοςΠαϊσιος ο Αγιορείτης)

Ένας που κάνει δουλειά στον εαυτόν του, δεν βλέπει σφάλματα στους άλλους. Ο πνευματικός άνθρωπος τα βλέπει όλα καθαρά, καλά. Στην αρχή αγωνίζεται κανείς να μην κατακρίνει. Στο δεύτερο στάδιο προσπαθεί να φέρει καλό λογισμό έναντι στον λογισμό κατακρίσεως και στο τρίτο στάδιο, τα ερμηνεύει όλα καλά. Μπαίνει η αγάπη και η ταπείνωση. Όταν η ψυχή εξαγνιστεί, τότε όχι μόνο δεν μπαίνει στο κόπο να κάνει δεξιούς λογισμούς, αλλά ούτε καν της έρχονται αριστεροί δηλ. αυτά που φαίνονται κατακριτέα, αυτή τα βλέπει καλά. (ΆγιοςΠαϊσιος ο Αγιορείτης)

Αν θέλετε να κάνετε δουλειά στον εαυτό σας, να μην εξετάζετε τι κάνουν οι άλλοι γύρω σας, αλλά να φέρνετε καλούς λογισμούς και για τα καλά και για τα άσχημα που βλέπετε στους άλλους. Άσχετα με τι σκοπό κάνει κάτι ο άλλος, εσείς βάλτε έναν καλό λογισμό. Ο καλός λογισμός έχει μέσα αγάπη, αφοπλίζει τον άλλον και τον κάνει να σου φερθεί καλά.

Περί λογισμών 2

Όποιος κάνει λεπτή εργασία, δικαιολογεί τον άλλον και όχι τον εαυτόν του. Και όσο προχωρεί πνευματικά, τόσο ελευθερώνεται και τόσο αγαπά τον Θεό και τους ανθρώπους. Τότε δεν μπορεί να καταλάβει τι θα πει κακία, γιατί όλο καλούς λογισμούς έχει για τους άλλους (τους δικαιολογεί με την καλή έννοια) και όλο αγνά σκέφτεται και τα βλέπει όλα πνευματικά, άγια. Ωφελείται ακόμη και από τις πτώσεις των συνανθρώπων του, τις οποίες χρησιμοποιεί για γερό φρένο στον εαυτόν του, για να προσέχει να μην εκτροχιαστεί. Αντίθετα, ένας που δεν έχει εξαγνιστεί, σκέφτεται πονηρά και βλέπει όλα τα πράγματα πονηρά. Ακόμη και τα καλά τα μολύνει με την πονηριά του. Δεν ωφελείται ούτε και από τις αρετές των άλλων, γιατί είναι σκοτισμένος από την μαυρίλα του ανθρωποκτόνου, οπότε και αυτές τις ερμηνεύει με το πονηρό του λεξικό. Πάντα είναι στενοχωρημένος και πάντα στενοχωρεί τους συνανθρώπους του με την πνευματική του αυτή μαυρίλα. Αν θέλει να ελευθερωθεί, πρέπει να καταλάβει ότι έχει ανάγκη από εξαγνισμό, για να έρθει και η διαύγεια η πνευματική, η κάθαρση του νου και της καρδιάς. (ΆγιοςΠαϊσιος ο Αγιορείτης)

Προσπαθήστε, όσο μπορείτε, πριν προλάβει ο πειρασμός να σας φυτέψει κακούς λογισμούς, να φυτεύετε εσείς καλούς λογισμούς, για να γίνει η καρδιά σας ανθόκηπος και να συνοδεύεται η προσευχή σας από την Θεία ευωδία της καρδιάς σας. Όταν κανείς κρατά έστω και λίγο αριστερό, δηλαδή κακό λογισμό για κάποιον, οποιαδήποτε άσκηση και αν κάνει, νηστεία, αγρυπνία κ.λπ., πάει χαμένη. Σε τί θα τον βοηθήσει η άσκηση, αν δεν αγωνίζεται παράλληλα να μην δέχεται τους κακούς λογισμούς; Γιατί να μην αδειάσει από το πιθάρι πρώτα όλο το κατακάθι του λαδιού, που είναι μόνο για σαπούνι, και ύστερα να βάλει το καλό λάδι, αλλά βάζει το καλό με το άχρηστο και το μουρνταρεύει; Ένας αγνός, καλός, λογισμός έχει μεγαλύτερη δύναμη από κάθε άσκηση. Κάποιος νέος λ.χ. πολεμείται από τον διάβολο και έχει ακάθαρτους λογισμούς και κάνει αγρυπνίες, νηστείες, τριήμερα, για να απαλλαγεί από αυτούς. Ένας αγνός λογισμός όμως που θα φέρει, έχει μεγαλύτερη δύναμη και από τις αγρυπνίες και από τις νηστείες που κάνει και τον βοηθάει πιο θετικά. (ΆγιοςΠαϊσιος ο Αγιορείτης)

Όταν αφανίσεις το »εγώ» σου, θα σπάσει το σφυρί του διαβόλου και θα πάψει να σου χτυπάει με λογισμούς. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)

Έρχεται ο λογισμός και τον διώχνεις αμέσως. Αυτό δεν είναι πτώση. Έρχεται και τον συζητάς. Αυτό είναι πτώση. Έρχεται, τον δέχεσαι λίγο και μετά τον διώχνεις. Αυτό είναι μισή πτώση, γιατί και τότε έχεις πάθει ζημιά, επειδή μόλυνε ο διάβολος τον νου σου. Δηλ. είναι σαν να ήρθε ό διάβολος και του είπες: »Καλημέρα, τί γίνεται; Καλά; Κάθησε να σε κεράσω. Α, ο διάβολος είσαι; Φύγε τώρα». Αφού είδες ότι είναι ο διάβολος, γιατί τον έβαλες μέσα; Τον κέρασες και θα ξανάρθει. Τί, με τον διάβολο θα συζητάμε; Βλέπεις, όταν ο διάβολος πήγε νά πειράξει τον Χριστό, Εκείνος του είπε: »Ύπαγε οπίσω μου, σατανά» (Κατά Λουκάν 4,8). Αφού ο Χριστός είπε στον διάβολο: Άντε πήγαινε…, εμείς τί να συζητάμε; (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)

Σε ένα καμίνι άμα πετάξεις χαρτιά, σκουπίδια, τί θα γίνουν; Δεν θα καούν; Έτσι και στον άνθρωπο, όταν ανάψει η Θεία φλόγα μέσα του, όλοι οι άσχημοι λογισμοί που του στέλνει ο διάβολος »καίγονται». Οπότε κουράζεται μετά ο διάβολος και σταματάει να πετάει άσχημους λογισμούς στον άνθρωπο αυτόν. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)

Ο διάβολος δεν γνωρίζει τις σκέψεις και τους λογισμούς μας. Μόνον εκ πείρας αντιλαμβάνεται μερικά, αλλά και σ’ αυτά, πέφτει έξω τις περισσότερες φορές. Και εάν δεν επιτρέψει ο Θεός να τα καταλάβει και αυτά, πέφτει συνέχεια έξω σε όλα, γιατί είναι σκοτεινός ο διάβολος, ορατότης μηδέν!!! Δεν ξέρει, ας υποθέσουμε, έναν καλό λογισμό δικό μου. Αν έχω κανέναν κακό λογισμό, εκείνον τον ξέρει, γιατί ο ίδιος τον φυτεύει. Αν εγώ τώρα θέλω να πάω να κάνω κάπου μία καλοσύνη, να σώσω λ.χ. έναν άνθρωπο, ο διάβολος αυτό δεν το ξέρει. Όταν όμως εκείνος βάλει σε κάποιον έναν λογισμό και του πει: «Πήγαινε να σώσεις τον τάδε άνθρωπο», θα τον κεντήσει συγχρόνως και στην υπερηφάνεια και γι’ αυτό τον ξέρει αυτόν τον λογισμό. Είναι πολύ λεπτά τα πράματα. (ΆγιοςΠαϊσιοςοΑγιορείτης)

Το ταγκαλάκι σου χαλάει τον λογισμό (και σου σπέρνει κακούς λογισμούς), για να καθυστερήσει την πνευματική σου πρόοδο. Γιατί η πρόοδος στην πνευματική ζωή, από τον (καλό) λογισμό εξαρτάται. (ΆγιοςΠαϊσιοςοΑγιορείτης)

Πολλές φορές ο πειρασμός δημιουργεί καταστάσεις, για να φέρνουν οι άνθρωποι κακούς λογισμούς. Έναν Αρχιμανδρίτη, όταν ήρθε για πρώτη φορά στο Καλύβι, δεν πρόλαβα να τον δω. Την δεύτερη φορά που ήρθε, δεν μπορούσα να τον δω, επειδή ήμουν βαριά άρρωστος και του είπα να έρθει μια άλλη φορά, για να συζητήσουμε. Τότε εκείνος μπήκε σε λογισμούς, ότι δεν τον θέλω, ότι έχω κάτι μαζί του και πήγε κάτω στο μοναστήρι και έκανε παράπονα. Αυτό όλο ήταν του πειρασμού. (ΆγιοςΠαϊσιοςοΑγιορείτης)

Οι Έλληνες στον Ιταλικό πόλεμο πρώτα προσπαθούσαν να χαλάσουν τα οχυρά του εχθρού και ύστερα έκαναν επίθεση. Και ο διάβολος το ίδιο κάνει. πρώτα βομβαρδίζει με λογισμούς τον άνθρωπο και ύστερα του επιτίθεται. Αν δεν χαλάσει τον λογισμό του άνθρωπου, δέν επιτίθεται, γιατί ο άνθρωπος αμύνεται με τον καλό λογισμό. είναι στο αμπρί (πρόχειρο υπόγειο χαράκωμα που προστατεύει στον πόλεμο τους στρατιώτες) του! (ΆγιοςΠαϊσιοςοΑγιορείτης)

Οι κακές σκέψεις να φεύγουν γρήγορα από το μυαλό μας, γιατί όταν μένουν μας καίνε. Είναι σαν να κρατάμε κάρβουνο στο χέρι μας. (ΆγιοςΠαϊσιοςοΑγιορείτης)

Όσοι δέχονται ακάθαρτους λογισμούς και επιμελούνται παράλληλα και την σάρκα, με φαγητά και ανάπαυση και λένε, ότι ο πονηρός τους πολεμάει από φθόνο, συκοφαντούν τον διάβολο…! (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)

Κανείς να μην πιστεύει στον λογισμό του, στο μυαλό του γιατί αν είναι πνευματικός άνθρωπος θα πλανεθεί και αν είναι κοσμικός θα τρελαθεί. Να ρωτάει και να συμβουλεύεται. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)